Feður sem eru plagaðar af þreytu, streitu og samviskubiti eru það sem börnin okkar þurfa

"Mæður sem eru plagaðar af þreytu, streitu og samviskubiti eru ekki það sem börnin okkar þurfa" 

"Loks lýsti Samfylkingin yfir skýrum pólitískum vilja til að vinna að fullu jafnrétti milli karla og kvenna."

segir Ingibjörg Sólrún. Gott og vel en hvað um feðurna? Þurfa börnin feður sem eru plagaðir af þreytu, streitu og samviskubiti? Nema hún haldi að við höfum ekki samviskubit yfir að geta ekki sinnt börnunum okkar?

Og hvers vegna á þetta að gerast "að loknum kosningum"? Er ekki hægt að vinna í þessu þótt flokkurinn sé í stjórnarandstöðu? Hvað með samband Sf við verkalýðsfélögin og atvinnurekendur, er ekki hægt að sinna þessu þar?

Þegar mikið er spurt... (svo maður vitni frjálslega í vinsælan bloggara)

Samfylkingin vill taka upp viðræður um að stytta vinnutíma í áföngum

Athugasemdir

[Sigfús Sigurþórsson., 25.2.2007 kl. 08:58]

Hvenar hefur þú heyrt "jafnréttisbaráttufólk" minnast einu orði á réttindi karla eða að þeir eigi einhvern rétt????

[Gúrúinn, 25.2.2007 kl. 09:18]

Jamm, sumir eru jafnari en aðrir.

[Sigfús Sigurþórsson., 25.2.2007 kl. 10:53]

Ég reyndar e ralveg á því að í mjög mörgu þarf að bæta réttindi kvenna, en finnst bara stundum ekki verið farið rétt að því, hef einhvernvegin þá trú að illindi og barátta í vonsku eða í öfgum sé ekki rétta leiðin.

Tek það samt fram að ég er ekki einhver neinn sérfræðingur í þessu, ýmis lestur í morgun hefur bara leitt mig inn á þessar pælingar.

Kv. SigfúsSig.