Sigurður Kári Kristjánsson

Ég skil ekki hvernig Sigurður Kári Kristjánsson hugsar. Hann er búinn að vera að býsnast út af því að Íslandspóstur sé í samkeppni við önnur fyrirtæki og sé komið langt út fyrir verksvið sitt sem er að senda póst. Hann vill því selja fyrirtækið. 

Ég er sammála honum með að það sé óeðlilegt að ríkisfyrirtæki sé að vasast í einhverju sem er ekki í þeim geira sem það á að starfa í. En lausnin er ekki að selja fyrirtækið. Nei, vandamálið, minn kæri Sigurður Kári (og fleiri), er að forráðamaður ríkisfyrirtækisins er ekki að rækja skyldur sínar. Það á frekar að slá á puttana á honum, févíta eða reka. Það er hlutverk ríkisins og Alþingis að passa upp á að ríkisstarfsmenn geri það sem þeir eigi að gera og geri ekki það sem þeir eiga ekkert með að gera. Myndu Jón Ásgeir eða Björgólfur selja fyrirtæki sem færi út fyrir starfssvið sitt í heimildarleysi eða myndu þeir láta forstjórann sæta ábyrgð?

Ætli lausn Sjálfsstæðismanna verði sú að selja, ef Orkuveitan, verðandi hlutafélag í ríkiseigu, fer að vasast í rækjueldi, gagnalausnum með ljósleiðara eða eitthvað annað?

Er verið að búa til fordæmi? 

Hvað sem því líður, þá finnst mér þessi lausn Sigurðar Kára afspyrnuvitlaus og ekki sæmandi hugsandi þingmanni.

Athugasemdir

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 6.9.2007 kl. 19:39]

Fyrst er fyrirtækið gert að hlutafélag í ríkiseigu svo er fundin afsökun fyrir því að selja það, það er aðferðin. Sigurður Kári veit alveg hvað hann er að gera.